Herkese merhaba 😃🌞☀️
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Bugün kitap yorumlarıyla boğdum ama okuyup paylaşmayı unutmuşum. Gerçek yaşam öyküleri okumayı ve izlemeyi seviyorum. Romanımızın kahramanı ve aynı zamanda yazarımız olan Jean-Do 43 yaşındadır;çocuğu ve eşiyle mutlu bir yaşam sürmektedir. Bu mutluluk çok uzun gitmez, 1995 Aralık ayı başında aniden beyin kanaması geçirir. İşte bundan sonra tüm huzuru ve mutluluğu yok olur. Beyin felci geçirir. Kendini diğer şanslı saymaktadır, çünkü tüm bu olumsuzluklara rağmen kendisini diğer hastalardan şanslı sayar ve başını biraz oynatabiliyorken aynı zamanda sol göz kapağını da kırpabilmektedir. Yazar, yoğun bakımdan çıktıktan sonra ilk olarak düzelebileceğini inanda da zamanla bunun mümkün olmadığını görür. Dalgıç giysisini, kıpırdayamayışının nedeni olarak düşünen yazar, zihnini ise özgür bir kelebek olarak nitelendirir,göz kapağı hareketleri ise bu kelebeğin kanat çırpışları. Kitabın yazılmasında kendisine bir dil terapisti yardım eder. Her harf kendisine tek tek okunur ve doğru harfte yazar sol gözünü kırpar. Bu bölümlerde yazarımızın yoğun bakım sonrasında içinde bulunduğu fiziksel durumunun, kabullenişi ve tepkisi, iç dünyasında ve geçmişe dönük hesaplaşmaları, pişmanlıkları, mutlulukları ve özlemlerine tanıklık ederek yaşıyoruz. Hastanede bulunduğu tüm bu zaman içerisinde rutin olan kişisel temizlenme, aldığı terapiler, hasta bakıcı, hemşire ve doktorlarla olan ilişkilerini de görüyoruz. Çok büyük bir sabır ve çabayla tamamlanan kitap nihayet yayımlanır ama kitabın yayımlanmasından bir kaç gün sonra zavallı yazar yaşamını yitirir. Gösteren, farkındalık yaratan, çaba ve kabulleniş, sorgulatan güzel bir kitap. Tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder