14 Haziran 2024 Cuma

Won Pyung Sohn-Almond Badem

 


Herkese merhaba ☀️😃🌞 

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Son beş kitap ve bir serinin yorumları kaldı ama onları da okuduktan sonra sizlerle paylaşacağım. Bugün sizlerle bir iki kitap yorumu daha paylaşabilirim. Çünkü birazdan yeni bir kitaba başlayacağım. Yazarımız, kitabımızda hiçbir şey hissedemeyen aleksitimi hastası Younjae’nin hayatını anlatıyor ve içime işleyen bir kitap oldu. Younjae sinirlenemeyen, üzülemeyen, gülemeyen ergenliğin kıyısında olan bir gençtir. Kitabı okurken, insanların tüm duyguları böylesine yoğun yaşadığı ama küçük bir çocuğun hiçbirini hissedemeyip etrafındaki insanlar tarafından ucube olarak adlandırılmasına şahit olduğumuz , tüm bunlarla nasıl baş etmeyi  öğrendiğini gördüğümüz  bir karakter ve okurken beni çok zorlayan bir kitap oldu. Çünkü ana karakterimize duygusal olarak çok bağlandım, ana karakterimiz hiçbir şey hissedemese bile. Annesi ve büyükannesi ile yaşayan ana karakterimiz evde ailesi tarafından ‘duygu eğitimi’ alsa dahi hala herşeye tepki vermekte fazlasıyla zorlanmaktadır. Her şeyin asıl kırılma noktası Younjae’nin doğum gününde gerçekleşir. Ana karakterimiz, yaşayacağı trajik bir olay karşısında tüm dünyaya karşı yalnız kalır ve bütün bu duygularla tek başına baş etmek zorunda kalır. Bu yolculukta ona eşlik eden diğer ana karakterimiz Gon, hem onun en büyük zorbası hem de bu duygu yolculuğunda öğretmenidir. Ayrıca sempatimi kazanan hem anlayışlı hem duyarlı Dora ve çabasına hayran kaldığım  Doktor Shim bu yolculukta en mükemmel köşede yer aldı.  Aleksitimi, duygu körlüğü olarak da adlandırılan duyguları tanımada, ayırt etmede ve paylaşmada zorluk yaşanması sorunudur. Keyifli okumalar. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder