Herkese merhaba 🌞😃☀️
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Sizlere bugün güzel bir film yorumu yapmak istedim. Bir ailenin iletişim kopukluğu ve bir çocuğun yaşadıklarını anlatan güzel bir film. Annemiz (Joanna Kramer) çocuğu ile güzel bir ilişkisi ve bağı vardır. Joanna isimli annemiz varoluşsal krizler ve depresif ruh halindedir. Buna rağmen oğlumu hiç ihmal etmez. Oğlu Billy, beş buçuk yaşına geldiğinde dayanacak gücünün kalmaması ve eşi ile hiçbir şeyi paylaşamaması yüzünden evi terk eder. 2 yıl geçtikten sonra geri döner ve oğlunu almak için velayet davası açar. 2 yıl boyunca oğlunu uzaktan izler. Babamız (Ted Kramer) tam bir işkoliktir ve yükselmeye çalışır. Karısının kötüye gittiğini fark etmez; ailesiyle yeterince vakit geçirmez, ilgilenmez ve konuşmaz. Oğlu ile ilgili birçok şeyden de bir haberdir. Joanna evi terk edince oğlu ile zor bir adaptasyon sorunu yaşar ama oğlu ile ortak bir yol bulur ve birbirleriyle uyumlu olurlar. Tam bir baba oğul ilişkisi ve bağ oluştururlar. Çocuk (Billy Kramer) annesi terk ettiği için huysuzluk ve kötü hareketlerde bulunur. Çünkü babasının da gideceğini ve kötü bir çocuk olduğu İçin annesinin gittiğini düşünür. Yaptığı şeylerden sonra telafi etmeye çalışıyor ve özür diliyor, abartılı bir şekilde. Sevgiyi almanın iyi bir performansa dayalı olduğunu düşünüyor. Yaşına göre fazla sorumluluklar alması ve annesinin gitmesi onda travma etkisi yaşattığını görebiliyoruz. Anne iki sene sonra dönmüş olsa da anneye karşı olumlu bir duygu yoktur. Velayet davasında ise ‘şimdi odam neresi,oyuncaklarını nereye koyacağım,beni aramayı unutma baba’ cümlelerinden yeni kaygılar oluştuğunu görebiliyoruz. Billy’nin baba ile kurduğu ilişki, olumlu yönde gelişim sağlaması ve babanın oğluna yaşına uygun açıklamalar yapması başa çıkma stratejilerinde koruyucu faktör sağladığını söyleyebiliriz. Anneyle kurduğu ilişki daha sonra babayla kurmuştur. Akıcı ve zevkli bir filmdi. Tavsiye ederim. Keyifli seyirler. 🌸
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder